2013: De waterafsluiter
Beluister MP3: ouverture waterafsluiter
Op een hete zomerdag is een ambtenaar van het waterleidingbedrijf het water komen afsluiten bij een gezin in armoede. De vrouw zegt niets maar diezelfde avond is ze met haar man en kinderen op de rails van de TGV gaan liggen. Marguerite Duras schreef Le coupeur d’eau in 1989 na het lezen van deze feiten in de krant. Het wordt een kortverhaal over zwijgen, schuld en medeleven. En over onbehagen.
Foto © Koen Broos
Dirk Roofthooft en Diederik De Cock gaan met dit verhaal op zoek naar een talige muzikaliteit van een hete, broeierige dag waarop een vrouw een besluit nam. Roofthooft is virtuoos in taal, Diederik De Cock doet geluid stil spreken. Een experiment met andere, buitengewone klankkleuren van akoestische instrumenten. Een geïmproviseerd schilderij, gekleurd met taal en muziek. Met live saxofoon van bl!ndman-saxofonist Piet Rebel.
Een productie van Muziektheater Transparant in coproductie met deSingel en Grand Théâtre de Luxembourg.
“De eerste seconden stuwen de adrenaline door je lijf. De hamerende ademstoten waarmee BL!INDMAN’er Piet Rebel zijn sax aanjaagt lijken een doodvonnis te bekrachtigen. De drumsticks van coregisseur Diederik De Cock martelen vellen en trommelvliezen. Zo’n woede moet ook in Marguerite Duras gekolkt hebben,..”
“De muzikale kracht van De Cock en Rebel wijst een nadere weg, weg van breed uitgemeten esthetiek, naar een levend muziektheater dat meer knarst.”
– Uit “De woede gedoofd”, De Morgen van 18/3/13, door Evelyne Coussens
Recensie van COBRA: ****
http://www.cobra.be/cm/cobra/podium/podium-recensie/130314-sa-waterafsluiter-recensie
“Door het alarmerend klankenbombardement van Diederik De Cock bij de aanloop tot het verhaal worden ook van meet af aan de zintuigen vermurwd en iedere weerstand om het verhaal te volgen gebroken.”
“Ondertussen blaast en zuigt Piet Rebel (Blindman!) op de achtergrond onbestemde geluiden uit zijn saxofoon. Ook uit de slagwerkinstrumenten ontsnappen schuifelende, snerpende en sissende klanken. Soms lijkt het alsof alleen maar onderdelen van dit muziekmateriaal worden verplaatst, opgeblonken of gereinigd. In werkelijkheid bouwen de instrumentalisten een ‘soundscape’ vol valkuilen en hindernissen.”
Ludo Dosogne
Auteur: Geert Van der Speeten : De weg van het water: recensie uit De Standaard
“De waterafsluiter kreeg de vorm van een intiem concert, met Diederik De Cock (gitaar, drums) en Piet Rebel (saxofoon) als volwaardige tegenspelers.”
“De soundtrack bij de voorstelling is uitgekiend. In de tekst van Duras zelf, kabbelt hij rustig mee met de monoloog. Maar elders, als de woorden niet meer komen, creëert hij een contrapunt. Effectzoekerij is daar niet bij. Verwijzingen naar murmelend water of naar zoemende treinrails zijn haast achteloos in het geheel verstopt.”
“Transparant maakte er theater van, met stevige muziek van Piet Rebel en Diederik De Cock. Acteur Dirk Roofthooft wekt een minuscuul stukje werkelijkheid indrukwekkend tot leven.”
“Piet Rebel laat zijn baritonsaxofoon grommen als een roofdier en elektronica voegt daar nog een flinke dierentuin aan toe. De beesten lijken het gemunt te hebben op het lammetje dat op het achterdoek door de wei dwaalt. Daarbij komen de stevig rockende drummer Diederik De Cock en veel decibels en je weet dat dit geen gewone uitvoering wordt van een van de subtiele taalbouwsels van Marguérite Duras.”
– © Theaterkrant 2013
Artikel: http://www.theaterkrant.nl/recensie/de-waterafsluiter/